- خیابان شریعتی، پایین تر از پل رومی، پلاک 1758، ساختمان ققنوس
شهر شیراز مهد ادب، فرهنگ و هنر ایرانزمین دارای تاریخی غنی و پربار است که به دلیل داشتن بناهای تاریخی متعدد و باغهای زیبا، همواره بهعنوان یکی از محبوبترین مراکز گردشگری در ایران شناخته میشود. شاعران زیادی در توصیف شهر شیراز و زیباییهای آن، شعر سرودهاند. حافظ و سعدی که هر دو زاده همین شهر هستند بیشترین نظم و نثر را درباره شیراز خلق کردهاند که خواندن آنها خالی از لطف نیست.
این شهر زیبا یکی از نخستین شهرهای ایران بود که شبکه گازرسانی در سراسر آن احداث و بهرهبرداری شد. همچنین اولین شرکت واحد اتوبوسرانی، متعلق به شهر شیراز است. بزرگترین مرکز نمایشگاهی جنوب کشور نیز در شیراز واقع شده است. علاوه بر این¬ها، دومین فرودگاه بینالمللی ایران بعد از تهران، فرودگاه شیراز است. این شهر بخش اعظم شهرت خود را مدیون مجاورتش به پرسپولیس، آرامگاه حافظ و سعدی، نقش رستم و مقبره کوروش است. در این متن قصد داریم در مورد تاریخچه این شهر توضیح مختصری داده سپس جاذبههای توریستی و اماکن دیدنی آن را توصیف کنیم. با ما همراه باشید.
سرفصل های عنوان شده در این مقاله عبارت اند از:
• تاریخچه شهر شیراز
• درباره شیراز و جاذبههای آن
[ps2id id=’1′ target=”/]
در کاوش باستان شناسان در سال 1314 کتیبه ایلامی در تخت جمشید یافت شد که در آن به کلمه تیزاریس و یا شیرازیس اشاره شده بود که به نظر جمع کثیری از مورخان، نام قدیم شیراز بوده است. به گفته باستان شناسان در زمان سلسله پیشدادیان شهر شیراز توسط فرزند تهمورس که «شیراز» نام داشته تأسیس شد که مصادف با سال 1 هجری است. نامهای شیراز از ابتدای تاریخ شیرازیس یا سیرازیس، فارس و شیراز بودهاند. ریشه نام این شهر از دو بخش «شر» به معنای خوب و «راز» به معنای زر گرفته شده است. القاب این شهر سومین حرم اهلبیت در ایران، شهر باغ، گل و بلبل، دیار عاشقان، شهر بهارنارنجها، شهر عشق، شهر راز، شهر شعر و ادب پارسی و غیره است که هریک به دلیلی برای آن انتخاب شدهاند. به گفته کتب تاریخی شهر شیراز هیچگاه از اولیا خالی نبوده است و به همین علت لقب برج اولیا را به آن دادهاند.
این شهر در دوران حکومت آلبویه، اتابکان فارس، آل اینجو، آل مظفر و زندیان پایتخت ایران بوده است. در قرن ۴ و ۵ هجری قمری سلسلهی آلبویه در این شهر مساجد، قصرها و کتابخانههای بسیاری ساختند و حصاری در آن بنا نمودند. شیراز در هنگام حملهی مغولان، در امان ماند زیرا حکمرانان محلی با پرداخت مالیات به مغولان آنها را متقاعد به عدم تخریب و قتلعام کردند. لقب «دارالعلم» در قرن ۱۳ میلادی به دلیل رونق علم، فرهنگ و هنر، به این شهر داده شد چنانکه در توصیف شهر شیراز نمیتوان از اشاره به نام مشاهیری مانند سعدی، حافظ، روزبهان، خواجوی کرمانی، قطبالدین شیرازی و ملاصدرا غافل شد.
در دوره زندیه، کریمخان به ساخت بناهای مشهور بازار وکیل، مسجد وکیل، حمام وکیل، آبانبارهای وکیل، ارگ کریمخانی، ساختمان کلاهفرنگی (موزه پارس)، ساختمان دیوانخانه، تکیه هفت، بازسازی مزار شاعران و بزرگان شیراز، رساندن آب رکنآباد به شیراز و پدید آوردن باغهای سرسبز همت گمارد و شهر بهارنارنجها را به اوج شکوفایی خود در تاریخ رساند. در دوره پهلوی نیز چندین بیمارستان چون بیمارستان مهم نمازی، کارخانه و دانشگاه شیراز و پالایشگاه نفت احداث شد.
[sc name=”Highlight” text=”شهر شیراز به علت مجاورتش به پرسپولیس و وجود آرامگاههای حافظ و سعدی و همچنین بناهای تاریخی مانند نقش رستم و مقبره کوروش یکی از جاذبههای توریستی مهم ایران به شمار می رود.” ]
[ps2id id=’2′ target=”/]
آبوهوای شیراز با میانگین دمای بین ۳۰ تا 50 درجهی سانتیگراد نیمه معتدل بوده که در اردیبهشت بهترین دما را برای مسافرت و گردش دارد. جمعیت شهر شیراز بالغبر 1,869,001 نفر است که لهجه شیرازی دارند. در میان خوراکیهای معروف این شهر فالوده شیرازی زبانزد خاص و عام بوده و در میان غذاها کلمپلو بهنوعی نماینده ذائقه شیرازیهاست.
این شهر یکی از قطبهای اقتصادی ایران به شمار میآید و محل اصلی درآمد ساکنان آن از کشاورزی، کارخانههای محصولات غذایی، گردشگری و غیره است. موقعیت جغرافیایی شیراز در دامنهی کوههای زاگرس و در جنوب غربی کشور بوده و مساحتی بالغبر 240 کیلومترمربع دارد. 15 اردیبهشت روز شیراز نامگذاری شده و همهساله از طرف شهرداری شیراز گرامی داشته میشود. کد شیراز 071 است و یکی از اولین شهرها در ایران بوده که کابلکشی تلفن در آن انجام شده است. برای توصیف شهر شیراز به علت تعدد جاذبههای گردشگری آن، نیاز به طومارهای طویلی است که گویای تمامی زیباهای این خطه از بهشت باشند. در ادامه بهاختصار برخی از این جاذبهها را معرفی میکنیم:
تخت جمشید و پاسارگاد: این شهرهای باستانی با 2500 سال قدمت نماد اقتدار و فرهنگ غنی مردمان ایرانزمین بوده که همواره گردشگران بسیاری را از سراسر جهان به خود جذب میکنند.
حمام وکیل: این بنای تاریخی بازمانده از دورهی زندیه در مرکز شیراز، در نزدیکی بازار وکیل واقع شده است و بازدید از آن گردشگران را با سبک معماری بینظیر در آن زمان آشنا میکند.
[irp posts=”2269″ name=”زندگی نامه سعدی، استاد سخن پارسی”]
دروازه قرآن: اولین بنایی که هنگام ورود به شهر مشاهده میشود دروازه قرآن نام دارد که در دوره زندیه بازسازی شده و دو قرآن نفیس در بالای آن قراردادند. بنای فعلی نمادی از دروازه قرآن آن زمان است که توسط یک بازرگان شیرازی ساخته شده است.
ارگ کریمخان: این مکان در مرکز شهر شیراز و در مجاورت میدان شهرداری قرار دارد که در دورهی زندیه، بین سالهای ۱۷۶۶ تا ۱۷۶۷ میلادی و به عنوان مکانی برای زندگی کریمخان زند ساخته شده است.
مسجد نصیرالملک: یکی از مساجد قدیمی شیراز است که در نزدیکی شاهچراغ قرار دارد. به کار بردن شیشههای رنگی در این مسجد باعث شده که هنگام تابش نور خورشید شبستان آن رنگارنگ و رویایی شود.
نارنجستان قوام: یکی از زیباترین خانه باغهای ایرانی است که دارای حیاطی با درختهای نارنج است. معماری بینظیر این خانه باعث شده به یکی از مقاصد گردشگران شیراز تبدیل شود.
سعدیه: محلی است که سعدی در اواخر عمر خود در آنجا زندگی کرد و پس از مرگ هم در همانجا به خاک سپرده شد. این مکان از دیرباز میعادگاه عاشقان هنر و شعر پارسی بوده است.
حافظیه: این مکان یکی از جاذبههای تاریخی شهر است. آرامگاه حافظ، شاعر قرن هشتم که ۶۵ سال بعد از درگذشت حافظ به دست وزیر حاکم وقت در شیراز ساخته شد یکی از نمادهای شهر شیراز بوده و گردشگران بسیاری را از سراسر دنیا به خود جذب میکند. باغ عفیفآباد، مدرسهی خان، بازار وکیل و عمارت کلاهفرنگی نیز از سایر جاذبههای شهر شیراز هستند که بازدید از آنها بهتمامی افرادی که به این شهر سفر میکنند؛ توصیه میشود.
همانطور که درباره شیراز گفته شد، شیراز یکی از مهمترین مقاصد توریستی ایران است که فرهنگ و هنر این مرز و بوم مدیون مشاهیر آن است. سفر به این شهر و بازدید از اماکن تاریخی و فرهنگی آن تجربهای فراموشنشدنی و در نوع خود بینظیر است.